Αλλεργική ρινίτιδα
August 2, 2023Βρογχοσκόπηση
August 2, 2023Το άσθμα είναι ένα νόσημα που προκαλεί δύσπνοια. Συνήθως τα συμπτώματα δεν είναι μόνιμα αλλά εμφανίζονται κάθε τόσο με τη μορφή ασθματικών παροξυσμών ή αλλιώς κρίσεων άσθματος. Οι παροξυσμοί συμβαίνουν όταν οι βρόγχοι, που αποτελούν το δίκτυο μεταφοράς αέρα των πνευμόνων, στενεύουν λόγω της ασθματικής φλεγμονής. Το άσθμα είναι σε μεγάλο βαθμό κληρονομικό.
Τα κυριότερα συμπτώματα του άσθματος είναι:
- «Σφύριγμα» στο στήθος
- Βήχας, συχνότερα τη νύχτα ή κατά την άσκηση
- Αίσθημα σφιξίματος στο στήθος
- Δυσκολία στην αναπνοή
Η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται τα συμπτώματα καθώς και η βαρύτητά τους ποικίλλει από παιδί σε παιδί.
Υπάρχουν εργαστηριακές εξετάσεις για το άσθμα;
Η μέτρηση της αναπνευστικής λειτουργίας, που συνήθως γίνεται με τη σπιρομέτρηση, είναι η κλασική μέθοδος για τη διάγνωση και παρακολούθηση του άσθματος. Εφαρμόζεται σε παιδιά μεγαλύτερα των 6 ετών ή και σε μικρότερα, εφόσον μπορούν να συνεργαστούν. Παρόλο που σε κάποια παιδιά με άσθμα μπορεί να είναι φυσιολογική δεν παύει να αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο τόσο για τη διάγνωση όσο και για την παρακολούθηση της πορείας της νόσου. Η εξέταση είναι προτιμότερο να επαναλαμβάνεται δύο φορές σε κάθε εξέταση και συγκεκριμένα πριν και μετά τη χορήγηση ενός βρογχοδιασταλτικού όπως το aerolin, για να αποτυπωθεί καλύτερα ο βαθμός της απόφραξης των αεραγωγών.
Επιπλέον, πολύ σημαντικό τμήμα της διαγνωστικής διαδικασίας αποτελεί ο έλεγχος για αλλεργίες του αναπνευστικού που γίνεται είτε με τις δερματικές δοκιμασίες νυγμού είτε με ειδικές εξετάσεις αίματος που ονομάζονται RAST.
Ποια είναι η θεραπεία του άσθματος
Η θεραπεία του άσθματος έχει δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά στην αντιμετώπιση των παροξυσμών και η θεραπεία διαρκεί συνήθως λίγες ημέρες. Το δεύτερο αφορά στον μακροχρόνιο έλεγχο της νόσου και στην αποτροπή εμφάνισης παροξυσμών και η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει μήνες ή χρόνια.
Η μεγάλη πλειοψηφία των φαρμάκων που χορηγούνται στο άσθμα είναι σε εισπνεόμενη μορφή. Με τον τρόπο αυτό τα φάρμακα κατευθύνονται στοχευμένα στους πνεύμονες και έτσι με πολύ μικρές δόσεις επιτυγχάνεται το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Επιπλέον, οι παρενέργειες είναι πρακτικά μηδενικές στις συνηθισμένες δόσεις. Ωστόσο, για να καταφέρουν να φθάσουν τα εισπνεόμενα φάρμακα στον πνεύμονα θα πρέπει να χορηγούνται είτε μέσω αεροθάλαμου ή να είναι σε μορφή σκόνης. Τα τελευταία μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο από παιδιά μεγαλύτερα των 7-8 ετών καθώς η τεχνική λήψης τους είναι πιο απαιτητική.
Λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τη χορήγηση των εισπνεόμενων φαρμάκων
Το παιδί που κλαίει
Το κλάμα ελαττώνει την εναπόθεση των φαρμάκων στους πνεύμονες σε ποσοστό που φτάνει το 80%. Αυτό είναι συνέπεια της κακής εφαρμογής της μάσκας, του μικρού χρόνου εισπνοής και της στροβιλώδους ροής του εισπνεόμενου αέρα. Ειδικότερα, η στροβιλώδης ροή του εισπνεόμενου αέρα έχει ως αποτέλεσμα την εναπόθεση του συνόλου σχεδόν του φαρμάκου στον στοματοφάρυγγα.
Χορήγηση στον ύπνο
Συχνά σε παιδιά που κλαίνε επιχειρείται, ως εναλλακτικός τρόπος, η χορήγηση του φαρμάκου κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ωστόσο, στην πλειονότητα των περιπτώσεων το παιδί ξυπνάει και κλαίει με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και πάλι ικανοποιητική εναπόθεση του φαρμάκου.
Σχέση της δόσης του εισπνεόμενου φαρμάκου με το σωματικό βάρος του ασθενή
Η ποσότητα του φαρμάκου που εναποτίθεται στον πνεύμονα αυξάνεται με την ηλικία. Ωστόσο, παράλληλα αυξάνεται και η επιφάνεια εναπόθεσής τους. Οι δύο αυτοί παράγοντες φαίνεται πως βρίσκονται σε ισορροπία. Έτσι, στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων η δόση δεν διαφοροποιείται σε σχέση με το σωματικό βάρος.
Σειρά χορήγησης εισπνεόμενων φαρμάκων
Δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να υποδηλώνει πως η σειρά χορήγησης των εισπνεόμενων φαρμάκων στο άσθμα έχει την οποιαδήποτε επίδραση στην κλινική τους αποτελεσματικότητα.